Vriendin van Don Quichot

Generaties vrouwen hebben, staand aan de Hollandse kust, hun mannen en zonen uit zien varen. Hun rokken klapperden in de wind, als landzeilen om weer mee naar huis te varen. In weer en wind stonden ze daar; voor de mannen een baken in zee, een rots in de branding.

Dit werk is op uitnodiging van BeeldenBoulevard in Noordwijk gemaakt. Ik  koos voor materialen die vanouds gebruikt worden om je op het water veilig te voelen: zeilen, een zwemvest, een reddingsboei, drijfhout. Het kunstwerk verbeeldt vrolijke heroïek, maar laat tevens zien dat individuele heldhaftigheid geen garantie is voor een goede collectieve oplossing in de strijd met het water.